tag:blogger.com,1999:blog-4383223569562270273.post3444727405091759942..comments2024-01-06T04:42:44.143-08:00Comments on Vox Clamantis in Deserto: H Μεταφραστική Εκστρατεία (2)saetigerhttp://www.blogger.com/profile/04852162285888948386noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-4383223569562270273.post-36817939649270544002009-01-09T00:14:00.000-08:002009-01-09T00:14:00.000-08:00Ε αφού στην ουσία συμφωνούμε γιατί θες με το ζόρι ...Ε αφού στην ουσία συμφωνούμε γιατί θες με το ζόρι να το κάνεις να φαίνεται ότι διαφωνούμε. Σε παραπέμπω σε αυτά που έγραψα για τον Θεοδωράκη. Ένας καλλιτέχνης φαίνεται πρώτα-πρώτα από το πόσο καλός τεχνίτης είναι· για να είναι κανείς καλός τεχνίτης πρέπει να έχει μελετήσει κάποια πράγματα, να ξέρει τι κάνανε άλλοι πριν από αυτόν, να γνωρίζει την παράδοση.<BR/><BR/>Προσθέτω στα παραδείγματά σου το Brokback Mountain. Έχω διαβάσει το αγγλικό πρωτότυπο, έχω δει την ταινία και έχω διαβάσει την ελληνική μετάφραση του Αύγουστου Κορτώ.<BR/><BR/>Συνήθως αυτοί που γκρινιάζουν για τις ταινίες γκρινιάζουν γιατί λείπουν στοιχεία που υπήρχαν στο βιβλίο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η ταινία είναι πιο αναλυτική από τη σύντομη νουβέλα, π.χ. χαρακτήρες όπως οι σύζυγοι των δυο πρωταγωνιστών που στη νουβέλα απλώς υπάρχουν κάπου στο background στην ταινία παρουσιάζονται και αναλύονται, παίρνουν υπόσταση. Στη νουβέλα η δύναμη του έργου προέρχεται από τη γλώσσα το ύφος και τη λακωνικότητα της έκφρασης που αντικατοπτρίζει το χώρο και τους ανθρώπους. Στην ταινία μας συγκινεί η αναλυτική, διεισδυτική ματιά που δίνει άλλες διαστάσεις στην ιστορία. Τέλος έχει πολύ ενδιαφέρον η μετάφραση του Κορτώ και το σημείωμά του για το πως επέλεξε να χειριστεί τους σολοικισμούς και τη γλώσσα του πρωτοτύπου.Rowlfhttps://www.blogger.com/profile/16462480992545990841noreply@blogger.com