Σας παρουσιάζω το νέο σκηνοθετικό αριστούργημα του φίλου Παντελή. Σε μια εποχή όπου οι σειρήνες του φρέντο καπουτσίνο απειλούν να καταστήσουν τον ιστορικό φραπέ ξεπερασμένο, ο νεαρός και αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης συνθέτει το λυρικό εγκώμιο του φραπέ, αποδεικνύοντας ότι το κλασικό είναι πάντα μοντέρνο. Το σκηνοθετικό αυτό μανιφέστο αποτελεί κόλαφο στο πρόσωπο του μέσου άνεργου γιάπη που φοράει άσπρο παντελόνι, ακριβά παπούτσια, μαύρα γυαλιά, έχει ζελέ στα μαλλιά και περιφέρει την κενή υπεροψία του στις παραλίες και τα μπιτζ μπαρ της ημεδαπής. Ο Παντελάρας αγγίζει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής με την ίδια άνεση με την οποία γλιστρά ξέγνοιαστα και παιχνιδιάρικα στην επιφάνεια της καθημερινότητας. Κι αν ο Κιούμπρικ στην Οδύσσεια του διαστήματος εναρμόνισε τα βιενέζικα βαλς του Στράους με τις συμπαντικές κινήσεις των πλανητών, ο μάγος της κάμερας Παντελής κατορθώνει να δώσει κοσμογονικές διαστάσεις στην ιεροτελεστία του φραπέ. Ο μακρόκοσμος του Κιούμπρικ μοιάζει πολύ μικρός μπροστά στο μικρόκοσμο του Παντελή, η λεπταλέα κάμερα του οποίου κάνει το πομπώδες δημιούργημα του Κιούμπρικ να μοιάζει με βίντεο κλιπ.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Χα χα!!! Καλό... Έλειπε όμως το γάλα...
Και για θυμούνται οι παλιοί, εδώ είναι όλη η συλλογή του Καφέ Σταρ Μήτσος. Ο φραπές (γλυκός με γάλα) είναι στα επισόδεια 2 και 3.
Επίσης να επισημάνω ότι ο "κλασσικός" φραππές γίνεται με σέηκερ, όχι με μπλέντερ, όπως ορθότατα επισημαίνει ο Star Mitsos.
Δημοσίευση σχολίου