Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

The Bond Identity


"After all you must have some education?"
      Bond laughed. "Mostly in Latin and Greek. All about Caesar and Balbus and so on."
Ian Fleming, You Only Live Twice, 86

Καθώς η υφήλιος παρακολουθεί τον Daniel Graig να περιφέρεται γυμνόστηθος στο δωμάτιο χλιδάτου βολιβιανού ξενοδοχείου σε κατάσταση μετασυνουσιακής ευφορίας, προβάλλοντας τα στιβαρά του μούσκουλα στα αδηφάγα μάτια των θεατών του Quantum of Solace, λίγοι θα θυμηθούν ότι ο ήρωας του Ian Fleming, αλλά και ο ίδιος ο Ian Fleming, πρόβαλλαν επίσης τις σπουδές τους στο θρυλικό Eton College, ένα σχολείο το οποίο δέχονταν νεανίες με εξαιρετική έφεση στα γράμματα, και θεωρούσε τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά ως το άλφα και το ωμέγα του προγράμματος σπουδών του. 

Για να μπεις στο Eton έπρεπε να περάσεις από σκληρές εξετάσεις στα Ελληνικά και τα Λατινικά. Αν πετύχαινες, οι σπουδές σου περιλάμβαναν ένα εντυπωσιακό φάσμα ελληνικών και λατινικών κειμένων, τα οποία οι μαθητές έπρεπε να διαβάσουν στο πρωτότυπο, και άλλα πολλά και διάφορα μαθήματα, όπως σύνθεση ποιημάτων στα Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά. Και όλα αυτά για παιδάκια που δεν πήγαν ακόμη στο πανεπιστήμιο. Με άλλα λόγια, το δεκαεξάχρονο του Eton ήξερε τη γλώσσα, τη λογοτεχνία, και την ιστορία του ελληνορωμαϊκού κόσμου καλύτερα από, ας πούμε, αρκετούς κλασικούς φιλολόγους των ημερών μας. Αυτό δεν είναι υπερβολή, πιστέψτε με, αλλά πραγματικότητα σε μια αγγλική κοινωνία στην οποία τα παιδιά άρχιζαν Λατινικά όταν ήταν 5 ετών και Ελληνικά όταν ήταν 6.

Η βρετανική αυτοκρατορία αναζητούσε νέους με άρτια κατάρτιση στις κλασικές σπουδές. Οι νεοσσοί του Eton και άλλων κολεγίων ετοιμάζονταν να θέσουν εαυτούς στην υπηρεσία της Αυτού Μεγαλειότητος, και οι γνώσεις τους στα Ελληνικά και τα Λατινικά ήταν η βάση για μια λαμπρή καριέρα σε οποιονδήποτε κλάδο της πολιτικής, της διπλωματίας, των επιχειρήσεων, αλλά και της κατασκοπίας. Την εποχή του Fleming, οι περίφημες βρετανικές μυστικές υπηρεσίες MΙ6 αναζητούσαν στελέχη με κλασική παιδεία. Για κάποιο λόγο, ή μάλλον για πολλούς και διαφόρους λόγους, η αυτοκρατορία εμπιστευόταν αυτούς που ήξεραν να διαβάζουν Ελληνικά και Λατινικά, και ο Bond δεν θα έμπαινε ποτέ στις MΙ6 χωρίς ανάλογα προσόντα.  

Τα μυθιστορήματα του Fleming (η λογοτεχνική αξία των οποίων είναι συζητήσιμη) περιλαμβάνουν διάφορες αναφορές στην ελληνική μυθολογία. Στο Dr. No, o Bond μάχεται στο τέλος με ένα γιγάντιο καλαμάρι (το οποίο ο Fleming αποκαλεί "the mythical kraken" 201) για να σώσει την ηρωίδα, η οποία είναι δεμένη στα βράχια, μια σκηνή που θυμίζει την διάσωση της Ανδρομέδας από τον Περσέα.

Ο Patrick Callahan, υποψήφιος διδάκτορας κλασικής φιλολογίας του πανεπιστημίου Fordham της Νέας Υόρκης, υποστηρίζει ότι ο μύθος του Κύκλωπα παίζει κεντρικό ρόλο στο Moonraker. O κακός του Moonraker, Sir Hugo Drax, μονόφθαλμος και γιγαντόσωμος, θυμίζει τον Κύκλωπα, ενώ ο Bond παίζει ενίοτε το ρόλο του Οδυσσέα και άλλοτε το ρόλο του Άκι, του εραστή της Γαλάτειας με την οποία ο Πολύφημος ήταν ερωτευμένος σύμφωνα με τις εκδοχές του Θεόκριτου και του Οβίδιου. Οι αναφορές στο μύθο είναι συνεχείς και πολυεπίπεδες. Ο Drax αποκαλεί τον Bond "Commander Thingummy" (40), ένα αγγλικό αντίστοιχο του περίφημου Ούτις. Ο Bond, επιδέξιος χαρτοκλέφτης, ξεγελά τον Drax, o oποίος ψάχνει στα τυφλά τα χαρτιά ως άλλος Πολύφημος τα πρόβατα:

Drax's first reaction was to lurch forwards and tear Meyer's cards out of his hand. He faced them on the table, scrabbling feverishly among them for a possible winner. Then he flung them back across the baize. His face was dead white, but his eyes blazed redly at Bond.
Moonraker, 70

Για αυτούς που δεν έχουν πιάσει το υπονοούμενο, ο Fleming γίνεται πιο σαφής στη σελίδα 201, όταν αναφέρεται στη ρουκέτα του Drax ως "a new toy for Cyclops". Πέρα από την Οδύσσεια, o Fleming παίζει και με στην ελληνιστική εκδοχή του μύθου, σύμφωνα με την οποία ο νεαρός Πολύφημος ήταν αθεράπευτα ερωτευμένος με τη νύμφη Γαλάτεια, η οποία όμως δεν ανταπέδιδε τον έρωτά του. Την ιστορία αυτή αφηγείται ο Θεόκριτος στο υπέροχο 11ο Ειδύλλιο. Κατά τον Οβίδιο, η Γαλάτεια όχι μόνο απέφευγε τον Κύκλωπα, αλλά ήταν ερωτευμένη με τον Άκι (Μεταμορφώσεις 13.750-897). Όταν ο Πολύφημος πήρε χαμπάρι τι γίνεται, εκτόξευσε έναν τεράστιο βράχο και σκότωσε τον Άκι, ο οποίος μεταμορφώθηκε σε ποτάμι. Στο Moonraker, o Drax είναι ερωτευμένος με μια κοπέλα που λέγεται Galatea- Gala. Και ενώ ο Bond είναι σαφώς πιο επιτυχής στον έρωτα με τη Galatea, ο Drax, ως άλλος Κύκλωψ, πετάει βράχια στον Bond. Ο 007, αφού αποφεύγει επιδέξια τις εχθρικές βολές, απολαμβάνει ασφαλής τα θέλγητρα της πεντάμορφης Gala.    

Ο νέος Bond όμως δεν φαίνεται να έχει έφεση στα γράμματα. Ξεχάστε τις επιδείξεις πολυμάθειας των παλιών ταινιών, όπου ο ήρωας πέρα από μπουνιές και καρπαζιές, έδινε και διαλέξεις ωκεανογραφίας, φυσικής και ξένων γλωσσών αβέρτα. Τούτος ο Bond έχει μεγάλα ζόρια και δεν έχει χρόνο για εξυπνάδες και ευφυολογήματα. Η επίδειξη της παιδείας του στο Quantum of Solace περιορίζεται σε πέντε σπασμένα Ισπανικά που πετάει στο ρεσεψιονίστα για να κλείσει δωμάτιο.

Οι κριτικοί σημείωσαν τις ομοιότητες του Bond με έναν άλλο κατάσκοπο, τον Jason Bourne. Οι ταινίες με ήρωα τον 007 καθόρισαν ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος, αλλά τώρα το πράμα έχει κάνει τον κύκλο του και είναι η σειρά άλλων κατασκοπευτικών ταινιών να επηρεάσουν τον Bond, από τον οποίο περίμενα σε κάποια φάση να πει "My name is Bourne, Jason Bourne". Και για να το χοντρύνω κι άλλο, ο ήρωάς μας, ο οποίος είναι φειδωλός στα λόγια και γαλαντόμος στις σφαίρες, έχει κάτι από τον αέρα του Rambo, μία σύγκριση που θα έκανε την τρίχα του μέσου fan να σηκωθεί κάγκελο.

Ας είναι όμως. Η νέα ταινία είναι καινοτόμος με το δικό της τρόπο και καλύτερα να την απολαύσουμε γι' αυτό που είναι και όχι γι' αυτό που θα θέλαμε να είναι. Στο κάτω κάτω, ποιος θέλει να δει τον Bond ντυμένο στα μπλε βαμβακερά παντελονάκια του Eton να διαβάζει τα scholia vetera στον Πίνδαρο; Καλύτερα στην Aston Martin του και με τη συντροφιά της καλλίπυγου Olga Kurylenko.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με άλλα λόγια, το δεκαεξάχρονο του Eton ήξερε τη γλώσσα, τη λογοτεχνία, και την ιστορία του ελληνορωμαϊκού κόσμου καλύτερα από, ας πούμε, αρκετούς κλασικούς φιλολόγους των ημερών μας. Αυτό δεν είναι υπερβολή, πιστέψτε με, αλλά πραγματικότητα σε μια αγγλική κοινωνία στην οποία τα παιδιά άρχιζαν Λατινικά όταν ήταν 5 ετών και Ελληνικά όταν ήταν 6.

Τα καημένα... Δεν είχαν μεταφράσεις; Ή μήπως είχαν πολύ χρόνο;

Averell είπε...

Προσπαθώ να βρω την παραπομπή, αλλά δεν μπορώ - είναι, εν πάση περιπτώσει, μέσω ενός βιβλίου του Καθ. Ι. Καζάζη, του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, ο οποίος μεταφέρει τα όσα έγραφε ένας σημαντικός φιλόλογος του 19ου αιώνα:τα παιδιά σηκώνονταν νωρίς, γύρω στις 5.00, για να προλαβαίνουν. Επίσης, εκεί επικρατούσε (σύμφωνα με το ίδιο βιβλίο - μόλις βρω και τον τίτλο του, θα επανέλθω) η κειμενοκεντρική διδασκαλία: για να γνωρίσεις καλά τη γλώσσα, έπρεπε να εκτεθείς σε πλήθος κειμένων, με αποτέλεσμα από μόνος σου να συνάγεις τους εκφραστικούς, αισθητικούς, συντακτικούς και γραμματικούς κανόνες - και στη συνέχεια να τους αξιοποιήσεις στην αντίστροφη μετάφραση: από αγγλικά σε αρχαία ελληνικά ή λατινικά, από λατινικά σε αρχαία ελληνικά ή το αντίστροφο. Ίσως ο οικοδεσπότης μας να μπορεί να δώσει και πλήρεις παραπομπές.

saetiger είπε...

Αγαπητέ Ντάλτον, το βιβλίο που αναφέρεις, μου το είχες δείξει πριν από χρόνια, αλλά δε θυμάμαι ούτε τον τίτλο του ούτε το περιεχόμενο. Αν βρει το βιβλίο, δώσε περισσότερες λεπτομέρειες.

Averell είπε...

"Αρχαιοελληνικός πεζός λόγος: προλεγόμενα στην τέχνη της γραφής του", εκδόσεις Ζήτη, 1992 (το θυμήθηκα!)

Wonderfully Unpredictable είπε...

Οι από πάνω μάλλον δεν αντιλήφθηκαν το θέμα της ανάρτησης. Αλλά μέχρι εκεί που φτάνει ο καθένας. Δεν περίμενα πως θα μπορούσαν να αντιληφθούν τα λεπτά εννοιολογικά προβλήματα που θέτει μια καινούρια ταινία James Bond και βέβαια τη συνεισφορά της τελευταίας στον συνολικό κύκλο.

Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Η καινούρια ταινία πρόκειται για το πρώτο απευθείας sequel της σειράς. Και όχι μόνο αυτό. Με τον Craig οι παραγωγοί αποφάσισαν να ξανα-ανακαλύψουν τον Bond. Είμαστε δηλαδή σε μια φάση Bond in the making. Ο άνθρωπος δεν ξέρει καλά καλά τι πίνει, τι περιμένουμε δηλαδή να αρχίσει να συμπεριφέρεται σα να έχει ήδη σώσει μερικές χιλιάδες φορές τον κόσμο από τους κομμουνιστάς; Μόλις έχασε τον έρωτα της ζωής του, δεν είναι σαφές αν ενεργεί στα πλαίσια της ΜΙ6 ή μόνο από θυμό και οργή για τον χαμό της καλής του. Έτσι δικαιολογείται η ωμή βία και η απουσία κουτουπώματος της Όλγας. Αφότου το ξεπεράσει αυτό θα μπορέσει να είναι ο κυνικός, ανίκητος, γυναικάς και υπέρ-cool πράκτορας που ξέρουμε. Μέσω αυτών των δύο τελευταίων ταινιών ο χαρακτήρας αποκτά βάθος, παρελθόν, σκοτεινή πλευρά, ψυχολογική υπόσταση. Και όσο για τον μιμητισμό από άλλες ταινίες με ημιθανείς πράκτορες να επισημάνω πώς ο Bond δανείζεται μεν στοιχεία, αλλά τα ανανεώνει, τα κάνει upgrade. Συγκρίνεται τώρα η πολυπληθής, βρώμικη και πνιγερή Ταγγέρη με το "όνομα βαρύ σαν ιστορία" της Σιένα; Για να μη σχολιάσω τώρα τη σκηνή στην όπερα με το περίφημο "Μπαλέτο του Θανάτου", κατά χαρακτηρισμό του σκηνοθέτη Φόρστερ σε αφιέρωμα του γερμανικού Spiegel, που θα μείνει κλασική στη σειρά των ταινιών.

Αυτά τα ολίγα. Δηλώνω ενθουσιασμένος με τη νέα τροπή των πραγμάτων και περιμένω να δω πού θα οδηγήσει.

Εχω μόνο μία απορία:

Από τη στιγμή που η Καμίλ δεν έπεσε στο κρεβάτι του Μποντ θεωρείται Bond- girl ή όχι;

Ανώνυμος είπε...

@W/U

Σίγουρα υπάρχει κάποιος λόγος που τον κάναν έτσι. Προσωπικά, αφότου διάβασα τα σχόλια για την ταινία (θετικά, αρνητικά και ουδέτερα) δεν είχα όρεξη να την παρακολουθήσω, διότι ο Μποντ μου αρέσει γιατί είναι ο Μποντ (που ξέραμε), όχι ένας θυμωμένος φουσκωτός που δέρνει.

Και για να το δούμε και από την άλλη σκοπιά, αυτήν των παραγωγών: όπως και να ήταν η ταινία, κάποια δικαιολογία θα υπήρχε (συνέχεια του προηγουμένου επεισοδίου, ανακάλυψη μιας νέας πλευράς του Μποντ, κλισέ Μποντ κοκ.). Όταν κάνεις μια παραγωγή εκατομμυρίων, αυτό που σε απασχολεί δεν είναι η δικαιολόγηση της νέας εικόνας, αλλά οι προγνώσεις κατανάλωσης (στα πολύ υψηλά μπάτζετ τίποτα δεν γίνεται έτσι τυχαία ή για τα μάτια της τέχνης). Κάποιοι τύποι εκεί πάνω ερεύνησαν, μέτρησαν και τελικά θεώρησαν ότι με τον νέο αυτό Μποντ οι πωλήσεις θα μεγιστοποιηθούν. Εξόσων όμως ξέρω, πάρα πολλοί άνθρωποι απογοητεύτηκαν. Ποιο είναι το μέχρι τώρα αποτέλεσμα; Ξέρει κανείς τι ποσό επενδύθηκε, ποιο ήταν το αναμενόμενο κέρδος και ποιο το πραγματικό; Εκεί μετράται από τους παραγωγούς η επιτυχία ή όχι της ταινίας. Εκεί θα κριθεί και πού θα κινηθεί ο επόμενος Μποντ.

Wonderfully Unpredictable είπε...

@a_droseltis

Δηλαδή δεν έχεις δει την ταινία και μιλάς. Ωραίο και τούτο.

Φαίνεται πως δεν καταλαβαίνεις για τι μιλάμε από τη στιγμή που αρχίζεις και τσαμπουνάς όλα αυτά για μετρήσεις, έρευνες και άλλα τέτοια περίεργα. Δεν καταλαβαίνεις, δεν νιώθεις, δεν ψυχοπονάς την αγωνία του fan. And it's no fun, if you 're not a fan. Τα υπόλοιπα είναι υψηλή φιλοσοφία για περίεργους.

ΥΓ Και έτσι για να δεις, η ταινία αυτή είχε καλύτερο άνοιγμα από την προηγούμενη και πάει να ξεπεράσει, αν δεν το έχει κάνει ήδη, τις εισπράξεις της προηγούμενης.

Ανώνυμος είπε...

ΥΓ Και έτσι για να δεις, η ταινία αυτή είχε καλύτερο άνοιγμα από την προηγούμενη και πάει να ξεπεράσει, αν δεν το έχει κάνει ήδη, τις εισπράξεις της προηγούμενης.

Ας υποθέσουμε ότι είναι σωστό αυτό που λες (εδώ χρωστάς μια αναφορά σε πηγή). Ας υποθέσουμε ότι η παραγωγή ήταν επιτυχής. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι: πιο είναι το ηλικιακό / ποιοτικό γνώρισμα των τρεχόντων οπαδών; Είναι επί το πλείστον παλιοί φαν; Ή καινούριοι άσχετοι και βασικά νεολαίοι που γουστάρουν το πιστολίδι και το να πέφτει ξύλο και βαριούνται τον βρετανικό συνδυασμό πνεύματος, φλέγματος και αποφασιστικότητας που αγαπήσαμε όλοι εμείς οι παλιοί στον Μποντ.

Wonderfully Unpredictable είπε...

@a_droseltis

"...όλοι εμείς οι παλιοί..."

Είσαι αδιόρθωτος, θρασύς και πεισματάρης. Θεωρείς τον εαυτό σου παλιό και fan. Άκου ύβρεις. Από αυτά που γράφεις φαίνεται πως η σχέση σου με τον Μποντ ήταν εντελώς επιδερμική. Συνέχισε να θεωρείς τον εαυτό σου ό,τι θέλεις, αλλά μάρτυράς μου ο Ίαν Φλέμινγκ,οι θύρες του Mποντ θα μείνουν για σένα αιωνίως ερμητικά κλειστές.

Σεβόμενος τον οικοδεσπότη δεν πρόκειται αν συνεχίσω αυτήν την κουβέντα.-

ΥΓ Α ναι, πάρε και δύο παραπομπές, για να μην έχεις λες πως δεν έχουμε στοιχεία:

1.http://www.cnn.com/2008/SHOWBIZ/Movies/11/16/boxoffice.ap/index.html?iref=newssearch

2.http://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_of_Solace_(film)#Box_office

saetiger είπε...

@W/U

Οι δημιουργοί το σκέφτηκαν από δω το σκέφτηκαν από κει και αποφάσισαν ότι καλό είναι να παρουσιάσουν ένα Bond εν τη γενέσει του. Το κόλπο είναι παλιό και δοκιμασμένο. Αυτό έκανε και ο Nolan με το Batman Begins, αυτό έκαναν και οι ελληνιστικοί ποιητές, που παρουσίαζαν την πρώιμη ζωή κλασικών ηρώων. Αυτό τους βοηθούσε να παίξουν με τον χρόνο αφήγησης και με τον πραγματικό χρόνο. Δηλαδή, ο Κύκλωπας του Θεόκριτου ζει πριν από τον Κύκλωπα του Ομήρου, αλλά φυσικά ο Θεόκριτος ζει ύστερα από τον Όμηρο. Εκμεταλλευόμενοι αυτό το παιχνίδι με το χρόνο κατάφεραν να εξιτάρουν τους αναγνώστες και να εκμεταλλευτούν κυρίως το στοιχείο της ειρωνείας.

Όσο για τον νέο Bond, που ως νέος δεν έχει και πολύ καιρό μακριά από την εκπαίδευσή του, ίσως θα μπορούσε να είναι λίγοτερο μάτσο και περισσότερο καλλιεργημένος. Αλλά αυτό επαναλαμβάνω δεν μειώνει την αξία της ταινίας απαραίτητα. Άλλωστε, ο Bond είναι νέος με βάση τη χρονική ακολουθία της ιστορίας, αλλά με βάση τον πραγματικό χρόνο έχουμε 2008 και η εικόνα ενός πράκτορα με κλίση στις ανθρωπιστικές σπουδές είναι άτοπη για να μην πω γελοία.

Για την Όλγα που έμεινε άθικτη, εδώ νομίζω ότι το πράμα είναι λίγο πιο περίπλοκο, γιατί ένας από τους πονοκεφάλους των παραγωγών είναι η παρουσίαση των Bond girls. Τα πράματα έχουν αλλάξει τα τελευταία σαράντα χρόνια και δεν είναι πια τόσο απλό να παρουσιάζεις χορεία γυναικών να πέφτουν στο κρεβάτι του Bond σαν κοτόπουλα. Όπως λέει και ο a_droseltis αυτό που νοιάζει τους παραγωγούς πάνω απ' όλα είναι να βγάλουν τα λεφτά τους και αλλίμονο αν αποξενώσουν το γυναικείο κοινό από τα σχέδια είσπραξής τους. Εσύ, φίλε W/U, ως γνήσιος φαν του Bond έχεις μια αμιγώς φαλλοκρατική προσέγγιση. Γιατί δηλαδή να είναι η Όλγα αυτή που θα πέσει στο κρεβάτι του 007 και όχι το αντίθετο; Στο Καζίνο Ρουαγιάλ είδαμε ότι σε όλη την ταινία ο Bond ήταν το παιχνιδάκι της Βέσπερ και όχι το αντίθετο. Από την άλλη, ο Bond άφησε άθικτη και σύξυλη τη γυναίκα του "κακού" Έλληνα και πέταξε για το Μαϊάμι να συμμαζέψει τους τρομοκράτες.

Εδώ είναι που μας τα μπερδεύουν οι δύο τελευταίες ταινίες. Από τη μια μας παρουσιάζουν Bond girls με τελείως ανεξάρτητη ατζέντα, από την άλλη στο τέλος του Quantum μαθαίνουμε ότι η Βέσπερ απλώς αποπλανήθηκε από έναν απατεώνα που χρησιμοποιούσε τη γοητεία του στην υπηρεσία των "κακών" της ιστορίας. Η δε σκηνή με την αγγλίδα μοντέλα που την στείλανε να μαζέψει τον Bond κι αυτή απλώς έβγαλε τα μάτια της υποκύπτοντας στη γοητεία του πράκτορα, ήταν η πιο αδύναμη και μη ρεαλιστική σκηνή της ταινίας.

Όσο για το ότι ο Bond δεν είναι γυναικάς επειδή είναι στην αρχή της καριέρας του, δεν με πείθει καθόλου. Ειδικά όταν οι δημιουργοί παρουσιάζουν ανακόλουθα στοιχεία συμπεριφοράς στο χαρακτήρα του ήρωα. Προσπαθούν να παρουσιάσουν ένα Bond στα πρώτα του βήματα, αλλά και να είναι σχετικά πολιτικώς ορθοί με τις γυναίκες και τα κάνουν θάλασσα.

@a_droseltis

Νομίζω ότι ο παραγωγοί ήθελαν να προσελκύσουν και τους παλιούς και τους καινούργιους οπαδούς του Bond. Ομολογουμένως είναι πολύ δύσκολο να ικανοποιήσεις δύο τόσο ετερόκλητες κατηγορίες, αλλά απ' ό,τι φαίνεται τα κατάφεραν.

@W/U

Τέλος, εδώ μπορείτε να γράφετε ό,τι γουστάρετε όσο γουστάρετε. Θέμα "σεβασμού του οικοδεσπότη" δεν τίθεται.